Vandaag de dag…
Broze stengels
Dit keer niet een gedachte van mezelf maar een
gedichtje van Gerrit Hammink. Niet nieuw, wel actueel. Ik wens u een
mooie voortzetting van de zomer met veel doorbrekende broze
stengeltjes.
Afke Hielkema
1 augustus 2007
We moeten hard zijn
We moeten hard zijn heeft men mij gezegd.
We moeten als een bikkel zijn van binnen.
Met sentimenten kan je niets beginnen,
wie dat nog denkt kent deze wereld slecht.
Ze hebben het me haarfijn uitgelegd:
de zachte mens heeft nergens op te hopen.
Die wordt finaal onder de voet gelopen
en komt tenslotte in de goot terecht.
De wereld van vandaag, heeft men gezegd,
is van beton! Om dat te kunnen breken
moet je een stalen constitutie kweken.
De wereld van vandaag eist dat je vecht!
En toen ik vroeg: "Waar dient dan alles
voor?"
En toen ik naar de zin vroeg van het leven..
Toen keken ze me aan en lachten even,
schudden het wijze hoofd en liepen door.
Ik sloeg beschaamd mijn ogen naar 't beton..
Doch eensklaps sprong mijn hart van vreugde open.
Ik zag wat ik niet meer had durven hopen:
een klein wit bloempje reikte naar de zon!
Het was aan 't broze stengeltje gelukt
de bikkelharde deklaag te doorbreken..
Ik heb ze nog geroepen, maar ze keken
al niet meer om.. ze hadden het te druk...
Naar archief
Vandaag de dag...
|