Diep Fries

Het afgelopen weekend was ik met drie vriendinnen in Friesland. Het jaarlijkse uitje van onze eetclub. We logeren dan in Wergea, vlak onder Leeuwarden. De plaatsnaam blijft een bekbreker, vindt de vriendin die er al tientallen jaren komt. Maar dat is dan ook het enige moeilijke aan Wergea. Verder is het er overzichtelijk, ruim en rustig. Horizontale lijnen scheiden lucht, weiland en water. Blauwgrijs met witte plukken, fel levend groen en kabbelend staal met zilverflitsen. Banen zon scheren over sterke paarden in de wei. Dit is alles wat een overprikkelde Randstedeling nodig heeft. Volgens ons waait de wind hier anders dan elders. Hij raakt je aan, soms - zoals afgelopen zaterdag - zwoel en teder maar vaak ook stevig, aandacht opeisend. Een trouwe, altijd nabije kameraad.

We verwisselen de rust een middagje voor het Leeuwardense stadsgewoel. In een smaakvol ogende winkel scannen we de rekken. Mooie spullen en nog lekker afgeprijsd ook. We willen wel even wat passen. De winkelmevrouw taxeert ons kritisch en geeft dan zuinig toestemming. Maar: "Ik wil dat u de kleding in de paskamer laat hangen, wij ruimen het op". We vinden het prima, maar haar intonatie doet een voorzichtige aanval op ons pasplezier. We zetten dapper door. De verkoopster, een hoogbejaarde dame met perfecte maten, is onmiskenbaar de baas in de zaak. Ze meet onze lichamelijke gebreken breed uit terwijl wij aan het passen zijn. Vriendin K. staat te kwijlen boven een paar bloedmooie rode enkellaarsjes, 50% afgeprijsd. Respons blijft uit. Al bijna ontmoedigd zien we nog een mooie zwarte heuptrui bij de paskamer hangen. "Die zal jou vast goed staan", zegt vriendin K. De verkoopster schiet als een bliksemschicht toe: "Pardon, mag ik me er even mee bemoeien? Mevrouw is te breed in de heupen voor deze trui." "Maar als ze hem nou mooi vindt?" probeert K. nog aarzelend. "Dan is dat jammer", klinkt het onverbiddelijk. Mummie blijft pontificaal voor de trui staan. We geven het op, tegen deze diepvriesmethode is onze shopdrift niet bestand. Gauw terug naar Wergea. Schoenen uit, korte broek aan, wijntje en hapje erbij. Onze heupen zijn toch al te breed, dus wat maakt het uit?      

Afke Hielkema
12 september 2011     

Naar archief Vandaag de dag...