De zomerschilder

De schuurmachine van de schilder scheurt mijn  fragiele zomerconcentratie aan flarden. Hij moet mijn dakkapel schilderen, ik moet onder dat dak iets schrijven over mantelzorgers. Daar ligt een wereld tussen. Of misschien ook niet. Hij maakt mijn huis mooi, ik maak een mooie tekst. Althans, dat probeer ik. Een verschil tussen ons is dat hij gewoon doorwerkt, terwijl ik niet over het schuurgeweld heen kan denken.

Ik klets maar eens een beetje uit het raam. Koffie? Nou graag, suiker en melk ja. Ik deel ongevraagd mee dat het volgens de buienradar droog blijft de komende uren. Dat doet de schilder deugd. Handig ding, zo’n buienradar!

Dan sterft het geluid van de schuurmachine weg. De stilte daalt oorverdovend neer. Nu zal ik toch echt iets moeten met die mantelzorgers. De laatste excuushalte is gepasseerd, het eindstation Deadline nadert.
‘Een mantelzorger is iemand die langdurig zorgt voor een zieke in zijn/haar omgeving. Deze naaste kan een partner, kind, ouder of vriend van de mantelzorger zijn.’

De schilder kwast met verve en fluit een deuntje. Dan begint het zachtjes te regenen...

28 juli 2008
Afke Hielkema

Naar archief Vandaag de dag...